رو به قبله مینشینم خسته با حال عجیبی

از ته دل مینویسم ، یاری ام کن ای خدای مهربان ، بی تو من تنها ترینم

.

.

گل فرستادم ، تو بو کن ، اگر رفتم تو با گل گفتگو کن

اگر مردم فدای تار مویت ، اگر ماندم ، که باز آیم به سویت

.

.

.

تو از زیبا ترین نیلوفر من ، بخوان غم را تو از چشم تر من

بدان این روی زرد از دوری توست ، که سر بیرون زد از خاکستر من

.

.

.

بیا زندگی را بدزدیم و در میان دو دیدار قسمت کنیم

.

.

.

زندگی را اشکی بیش نمیدانم ، پس بگذار با اشک چشمانم بنویسم

دوستت دارم...

.

.

.

گلی دارم که تو گلها غریبه / نه نارنجه و نه لیمو و نه سیبه

گلی دارم به دست کس نمیدم ، خریدم گوهری و پس نمیدم

.

.

.

همیشه تلخ ترین لحظه ها را کسی میسازد که قشنگ ترین لحظه را با او باور داشتی

.

.

.

داده ام دل به نگاری که خدا میداند / نه محبت ، نه مروت ، نه وفا میداند

.

.

.

 

کاش هرگز در محبت شک نبود / تک سوار مهربانی تک نبود

کاش بر لوحی که بر جان و دل است / واژه تلخ خیانت حک نبود

.

.

.

چه کشیدم و جه دیدم ، نشنیدم و ندیدم / که کسی کشیده باشد ، ستمی که من کشیدم

.

.

.

گلت خشک شد ولی هرگز نمرده / زمان بوی تو رو از خونه برده

دلم خوش بود میآیی یه شب تو خوابم / ولی چند ماهه که خوابم نبرده

.

.

.

چه روز دلخراشی و قتی خواستی جدا شی / قلبم و دادم دستت که عمری داشته باشی

ولی زدی شکستی بدون هیچ بهونه / عزیزم دل سنگت تو خاطرم میمونه

.

.

.

تو که در باور مهتابی عشق ، رنگ دریا داری / فکر امروزت باش ، به کجا می نگری ؟

زندگی ثانیه ایست ، هیچ کس تنها نیست ، ما خدا را داریم

.

.

.

میخوام به زودی ببینمت ، کنار چهار راه دلتنگی ، خیابان تنهایی ، کوچه دوستی

.

.

.

دو نگاهی که کردمت همه عمر ، نرود تا قیامت از یادم

نگاه اولین که دل بردی ، نگاه اخرین که جان دادم

.

.

.

به چه مانند کنم در همه آفاق تو را / هر چه در ذهن من آمد تو از آن خوب تری

.

.

.

یک صندلی خالی کنار رویاهام از آن توست بنشینی یا بروی ، دوستت دارم

.

.

.

حمد میگویم خدای مهربان / خالق و سازنده این مکان

آفریده این زمین و آسمان / کائنات و جمله موجود آن

.

.

.

دل های بزرگ و احساس های بلند ، عشق های زیبا و پر شکوه می آفرینند

که جان دادن در کنارش آرزوئی شور انگیز است ، اما کدامین معشوق مخاطب راستین

چنین معشوقی خواهد بود و او فقط خداوند است

.

.

.

تو اگر میدانستی که چه زخمی دارد خنجر از دست رفیقان خوردن

از من خسته نمی پرسیدی که چرا تنهایی؟...

.

.

.

عاشقم کردی و گفتی که عاشقان دیوانه اند / عاقبت عاشق شدی ، دیدی که خود دیوانه ای . . . !؟

.

.

.

دیگران گر به تمنای وصال تو خوشند / ما شب و روز به یک وعده دیدار خوشیم

.

.

.

بزرگترین متهم تاریخ کسی است که ندونه قلبش واسه کی میزنه

.

.

.

جهان بی دوست زندان جان است / صفای زندگی با دوستان است

.

.

.

بیا اینجا صداقت میفروشم / برای تو محبت میفروشم

بیا بهر نگاهی از تو ای دوست / دلم را زیر قیمت به تو عاشق ترینم میفروشم

.

.

.

گرچه ما را نکند دوست به پیامی شاد ، خاطر دوست عزیز است خدا یارش باد

.

.

.

الف را از ازل آغاز عشق است / ب بسم الله را اعجاز عشق است

.

.

.

ابر بارنده به دریا میگفت : من نبارم تو کجا دریائی ؟

دریا در دلش خنده کنان گفت : که ای ابر بارنده تو خودت از مایی

.

.

.

شانه های عاشقان گر تکیه گاه اشک هاست / پس چرا بر شانه ام اشکی نمیریزد کسی

.

.

.

بی احساس و بی عاطفه بودن ، انسان را از واقعیت دور میکند

امیر احساسات باشیم ، نه اسیر آن

.

.

.

کاشکی پرنده پر نداشت ، از پریدن خبر نداشت

درخت باغ آرزوش ، دغدغه تبر نداشت

.

.

.

خیانت میتواند دروغ دوست داشتن باشد ، خیانت میتواند جاری کردن اشک بر دیدگان

معصومی باشد

.

.

.

تو تنها نیستی خدا یارته / اون مهربون گل ، همیشه نگهدارته

.

.

.

بیا امروز به یاد کسی باشیم ، تا فردا کسی به یاد ما باشد

.

.

.

بدترین گناه آن است که به کسی که تو را راستگو میپندارد دروغ بگوئی

.

.

.

از عطر نگاه باغ ها دانستم ، نام دگر بهار ، لبخند خداست

.

.

.

انجماد قلب ها را از خشک سالی چشم ها میتوان فهمید

چشمی که گریستن نمیداند ، زیستن نمیتواند...

 

نظرات شما عزیزان: